Κλασικά κουλουράκια βανίλιας

Προέλευση

Αγαπημένη γεύση που θυμίζει τη γιαγιά Αργυρώ. Τα φτάχναμε ως Πασχαλινά αλλά τα τιμούσαμε δεόντως και τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου! Αν χρησιμοποιήσετε βούτυρο Κερκύρας θα μοσχομυρίσει το σπίτι!

Υλικά

650 γραμ. αλεύρι

150 γραμ. ζάχαρη

150 γραμμ βούτυρο ή μαργαρίνη

1,5 κουταλάκι ανθρακική αμμωνία

μισή κουταλιά γλυκού αλάτι

2 αυγά

βανίλια

Παρασκευή

Δουλεύουμε το βούτυρο σε ένα μπόλ με το χέρι μας μέχρι να γίνει σαν αλοιφή. Ρίχνουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε αυτή τη φορά με τη σπάτουλα. Προσθέτουμε τα αυγά, τη βανίλια, την αμμωνία, το αλεύρι και ζυμώνουμε μέχρις ότου δημιουργηθεί μια ελαστική ζύμη. Αν η ζύμη που θα προκύψει είναι πολύ σφικτή, τη ραντίζουμε με λίγο νερό. Αν είναι πολύ μαλακή, προσθέτουμε λίγο αλεύρι.

Πλάθουμε τα κουλουράκια σε ό,τι σχέδιο μας αρέσει. Ρίχνουμε σε ένα μπολ το ασπράδι από ένα αυγό, το χτυπάμε και με ένα πινέλο το αλείφουμε πάνω στα κουλουράκια. Τα ψήνουμε σε δυνατό φούρνο μέχρις ότου να ροδοκοκκινήσουν.

Δουλεύουμε το βούτυρο σε ένα μπόλ με το χέρι μας μέχρι να γίνει σαν αλοιφή. Ρίχνουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε αυτή τη φορά με τη σπάτουλα. Προσθέτουμε τα αυγά, τη βανίλια, την αμμωνία, το αλεύρι και ζυμώνουμε μέχρις ότου δημιουργηθεί μια ελαστική ζύμη. Αν η ζύμη που θα προκύψει είναι πολύ σφικτή, τη ραντίζουμε με λίγο νερό. Αν είναι πολύ μαλακή, προσθέτουμε λίγο αλεύρι.

Πλάθουμε τα κουλουράκια σε ό,τι σχέδιο μας αρέσει. Ρίχνουμε σε ένα μπολ το ασπράδι από ένα αυγό, το χτυπάμε και με ένα πινέλο το αλείφουμε πάνω στα κουλουράκια. Τα ψήνουμε σε δυνατό φούρνο μέχρις ότου να ροδοκοκκινήσουν.

Παραδοσιακό τσουρέκι με γλυκάνισο

Προέλευση

Αυτή είναι η συνταγή που προτιμούσε η γιαγιά Αργυρώ, η οποία δεν χρησιμοποιούσε μαχλέπι ή μαστίχα για να αρωματίσει τα τσουρέκια της αλλά γλυκάνισο.

Υλικά

1 και ένα τέταρτο του κιλού αλεύρι

6+1 αυγά

1,5 φλιτζάνι τσαγιού βούτυρο ή μαργαρίνη*

1,5 φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη

1 κουτ. γλυκού αλάτι

1 φλυτζάνι τσαγιού γάλα

4 κουτ. σούπας μαγιά μπύρας**

ξύσμα φλούδας λεμονιού ή πορτοκαλιού

2 κουτ. γλυκάνισο σε βρασμένο νερό

Παραλλαγές: 

* Σε αυτήν την παλιομοδίτικη συνταγή, η γιαγιά μου μερικές φορές χρησιμοποιούσε φυτίνη αντί βουτύρου
** Για μεγαλύτερη ευκολία μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε δύο φακελάκια ξηρής μαγιάς

Παρασκευή

Βάζουμε μια χούφτα από το αλεύρι σε ένα βαθύ μπολ και και ρίχνουμε το χλιαρό γάλα μέσα στο οποίο έχουμε λιώσει τη μαγιά. Όταν σχημασθεί το κουρκούτι, τοποθετούμε το μπολ  και το αφήνουμε σε ένα μέρος ζεστό.

Ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά ως εξής:

Βάζουμε το γλυκάνισο σε ένα μπρίκι με λίγο νερό και το βάζουμε στη φωτιά για να πάρει 2-3 βράσεις. Βάζουμε το βούτυρο ή την μαργαρίνη να λιώσει.  

Βάζουμε το αλεύρι που έχει περισσέψει σε ένα βαθύ μπολ ή λεκάνη και κάνουμε έναν λάκκο στη μέση. Ρίχνουμε τα 6 αυγά, το αλάτι, το νερό από το γλυκάνισο, το κουρκούτι που φτιάξαμε προηγουμένως και το βούτυρο.

Ανακατεύουμε πρώτα τα υλικά που είναι μέσα στον λάκκο και στη συνέχεια αρχίζουμε να πλάθουμε ρίχνοντας λίγο λίγο το αλεύρι που είναι στα τοιχώματα του μπολ, μέχρις ότου ενωθούν όλα τα υλικά σε ένα μείγμα. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε για περίπου ένα τέταρτο, προσθέτοντας αν χρειάζεται νερό ή γάλα. Σκοπός μας είναι να γίνει μια ζύμη ελαστική και όχι σφιχτή, στην οποία - όταν είναι έτοιμη - δίνουμε σχήμα μπάλας και την αφήνουμε μέσα στο μπολ, σκεπασμένη με μια πετσέτα σε μέρος ζεστό για να φουσκώσει.

Όταν η ζύμη διπλασιαστεί, τη ζυμώνουμε και πάλι για λίγα λεπτά και πλάθουμε τα τσουρέκια με όποιον τρόπο επιθυμούμε. Ο πλέον συνηθισμένος τρόπος είναι οι πλεξούδες: 

Πλάθουμε τρία κομμάτια μήκους περίπου 18 εκατοστών (μια πιθαμή, όπως έλεγαν παλιά). Τα τοποθετούμε παράλληλα και τα πλέκουμε όπως τις πλεξούδες των μαλλιών. Όταν τελειώσουμε το πλέξιμο, ενώνουμε τα τρία κομμάτια στις δύο άκρες και τα ζουλούμε για να κολλήσουν και να ενωθούν.

Τα αφήνουμε ξανά σε ζεστό μέρος για να φουσκώσουν. Το πόσο γρήγορα θα ανεβούν εξαρτάται από τη θερμότητα του χώρου στον οποίο τα έχουμε τοποθετήσει. Μπορεί να χρειαστεί από μία έως πέντε ώρες. 

Είναι σύνηθες να βάζουμε τα άψητα τσουρέκια μέσα σε ένα σβηστό φούρνο παρέα με ένα σκεύος που περιέχει βραστό νερό προκειμένου να επισπεύσουμε τη διαδικασία. Όταν το νερό κρυώσει, ξαναγεμίζουμε το σκεύος με βραστό νερό για να διατηρηθεί ο χώρος ζεστός και να συνεχιστεί η διαδικασία του φουσκώματος. Έχουμε βέβαια πάντα την επιλογή να αφήσουμε τα τσουρέκια να «ανεβούν» από μόνα τους χωρίς τη δική μας βοήθεια.

Όταν θα έχουν πάρει το επιθυμητό ύψος, τότε τα «αυγουλώνουμε». Πώς γίνεται αυτό: σε ένα μπολ ρίχνουμε ένα αυγό, μια κουταλιά γλυκού ζάχαρη και δύο κουταλιές νερό. Τα αναμειγνύουμε και βουτάμε σε μείγμα ένα πινέλο. Με αυτό αλείφουμε τα τσουρέκια. Αν θέλουμε, ρίχνουμε από πάνω λίγα αμύγδαλα χοντροκομμένα ή ζάχαρη. 

Τα τοποθετούμε σε ταψί στο οποίο έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο (180-200 βαθμούς, αναλόγως τον φούρνο) μέχρι να ροδοκοκκινίσουν, περίπου ένα μισάωρο. 

Πανεύκολο ψωμί μπανάνας

Προέλευση:

Banana bread αγγλιστί. Όχι ιδιαίτερα γλυκό, μοιάζει περισσότερο με γλυκό ψωμί.

Υλικά

3 ή 4 μπανάνες καθαρισμένες και λιωμένες
1/3 της κούπας λιωμένο βούτυρο
μία κούπα ζάχαρη ή 3/4 της κούπας φρουκτόζη
1 αυγό χτυπημένο
μία βανίλια
μισό κουταλάκι του γλυκού σόδα (μαγειρική)
μισό κουταλάκι αλάτι
1,5 κούπα αλεύρι

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Αναμειγνύουμε τις μπανάνες με το βούτυρο.  Προσθέτουμε τη ζάχαρη (ή τη φρουκτόζη), το αυγό και τη βανίλια. Στη συνέχεια βάζουμε τη σόδα και το αλάτι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Στο τέλος προσθέτουμε και το αλεύρι.

Για την ανάμειξη δεν είναι απαραίτητη η χρήση μίξερ!

Τοποθετούμε το μείγμα σε βουτυρωμένη φόρμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για μία ώρα στους 175 βαθμούς.

Πανεύκολο!

Οι τηγανίτες της γιαγιάς

Προέλευση

Είναι με τα υλικά με τα οποία θυμάμαι ότι έφτιαχνε η γιαγιά μου, η Αργυρώ, τις τηγανίτες: άλλοτε με λάδι, άλλοτε με γάλα, χωρίς αυγά...

Συνήθως οι τηγανίτες της γιαγιάς είχαν τηγανιστεί σε μπόλικο λάδι, είχαν μέγεθος όσο ένα πιατάκι του καφέ και ήταν πασπαλισμένες από ζάχαρη, ή μέλι ή και με τα δύο. Μερικές φορές είχαν και κανέλα.

Δεν είχαν μέσα τους αυγά, οπότε δεν έπαιρναν τη φουσκωτή υφή των pancakes (αμερικανικές και σκωτσέζικες τηγανίτες). Όσο και εάν λατρεύω τα pancakes, είναι αλήθεια ότι το πολύ γάλα και τα αυγά που απαιτούνται για την παρασκευή τους, μερικές φορές δεν είναι αρεστά στο στομάχι μου...

Οι παραλλαγές στην παρασκευή της τηγανίτας είναι τόσες πολλές που νομίζω ότι μπορεί κάποιος να φτιάχνει κάθε ημέρα και διαφορετική, τόσο σε ό,τι αφορά στη βάση της όσο και σε ό,τι αφορά στα συνοδευτικά της.

Στην ανάρτηση αυτή υπάρχουν δύο παραλλαγές και αφορά σε μικρή ποσότητα, για μια το πολύ δύο μερίδες

ΝΗΣΤΙΣΙΜΕΣ

Υλικά

3/4 από ένα φλυτζάνι του τσαγιού αλεύρι

μια κουταλιά σούπας λάδι

ένα κουταλάκι μπέικιν πάουντερ

ένα κουταλάκι ζάχαρη

ένα κουταλάκι αλάτι

μισό φλυτζάνι νερό

Παρασκευή

Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά και εάν χρειαστεί ρίχνουμε λίγο νεράκι ακόμα μέχρις ότου χυλώσει το μείγμα. Βάζουμε στο τηγάνι μπόλικο λάδι και το θερμαίνουμε σε «μεγάλη» φωτιά. Όταν ζεσταθεί ρίχνουμε το μείγμα μέσα στο λάδι χρησιμοποιώντας μια κουτάλα. Όταν οι τηγανίτες γίνουν κρούστα και αποκτήσουν χρυσαφένιο χρώμα, τότε τις βγάζουμε από το τηγάνι και τις τοποθετούμε πάνω σε ένα πιάτο, στο οποίο έχουμε έχουμε προηγουμένως βάλει απορροφητικό χαρτί κουζίνας. 

Προσθήκη

Μπορούμε να βάλουμε πάνω από τις τηγανίτες μας και του πουλιού το γάλα, αναλόγως με τις ορέξεις μας. Στη φωτογραφία έχω προτιμήσει τις αγαπημένες μου παραλλαγές: σιρόπι σφενδάμου στη μία, χυμό λεμονιού και καστανή ζάχαρη στη μεσαία, και - το αγαπημένο της γιαγιάς - μέλι, ζάχαρη και κανέλλα.

ΑΛΜΥΡΕΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΙΠΑΡΑ

3/4 από ένα φλυτζάνι του τσαγιού αλεύρι

ένα κουταλάκι μπέικιν πάουντερ

ένα κουταλάκι ζάχαρη

ένα κουταλάκι αλάτι

μισό φλυτζάνι νερό

Παρασκευή

Ακολουθούμε τις κινήσεις όπως άνωθεν με μια σημαντική διαφορά: βάζουμε ελάχιστο λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι. 

Δηλαδή:

Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά και εάν χρειαστεί ρίχνουμε λίγο νεράκι ακόμα μέχρις ότου χυλώσει το μείγμα. Βάζουμε στο τηγάνι ελάχιστο λάδι και το θερμαίνουμε σε «μεγάλη» φωτιά. Όταν ζεσταθεί ρίχνουμε το μείγμα μέσα στο λάδι χρησιμοποιώντας μια κουτάλα ή το ρίχνουμε όλο με μιας - πρόκειται για μικρή δοσολογία άλλωστε. Όταν το μείγμα γίνει κρούστα και αποκτήσει χρυσαφένιο χρώμα, τότε το βγάζουμε από το τηγάνι και το τοποθετούμε πάνω σε ένα πιάτο, στο οποίο έχουμε προηγουμένως βάλει απορροφητικό χαρτί κουζίνας. 

Προσθήκη

Και πάλι είναι στην απόλυτη επιλογή μας τόσο το τι με τους προσθέσουμε όσο και το εάν θα τις διπλώσουμε ή θα τις πασπαλίσουμε. Είναι ευλίγιστες σαν τις γαλλικές κρέπες, αλλά υπάρχει διαφορά στη γεύση.